H. Boutellier, sociaal-psycholoog
| | (...). Zwembaden, scholen, het openbaar | | | | Het utopische ideaal van de jaren ’70 dat het |
| | vervoer en de straat zijn geen rustig bezit | | | | gebruik van het strafrecht tot een minimum |
| | meer van burgers, maar zijn risicovolle | | 40 | | zou kunnen worden teruggedrongen is |
| | plekken geworden. Niet overal, maar wel | | | | vervangen door een ander, net zo min |
| 5 | | dusdanig vaak dat de alarmbel regelmatig | | | | realistische neiging om veiligheid langs |
| | wordt geluid. Deze situatie kan worden | | | | strafrechtelijke weg af te dwingen (...). |
| | betreurd, maar zet niettemin druk op het | | | | Vreemd genoeg wordt in de strafrechtelijke |
| | overheidsbeleid. En naarmate deze druk | | 45 | | wereld weinig gereflecteerd over de |
| | toeneemt worden de repressieve voorstellen | | | | veranderde positie van haar instituties. |
| 10 | | wilder. | | | | Strafrechtgeleerden houden vast aan het |
| | Het strafrecht neemt hier een belangrijke | | | | beeld van ’de ultieme remedie’, en beperken |
| | positie in. Lange tijd heeft men zich in | | | | zich veelal tot wat tegensputteren bij - wat |
| | Nederland kunnen baseren op het | | 50 | | louter wordt begrepen als - een verdere |
| | ideaalbeeld van het strafrecht als uiterste | | | | oprekking van de strafrechtelijke |
| 15 | | middel. De overheid trad repressief op indien | | | | bevoegdheden. Tegelijkertijd wordt het |
| | andere middelen (...) niet afdoende bleken. | | | | strafrechtelijk beleid veelal door incidenten |
| | Strafrechtgeleerden legden zich dan ook in | | | | bepaald, waarbij de verleiding groot is |
| | belangrijke mate toe op de waarborgen | | 55 | | klakkeloos tegemoet te komen aan de eisen |
| | waarmee strafrechtelijk optreden moest | | | | van media, politiek en burgers. Het wordt |
| 20 | | worden omkleed. De brutaalsten onder hen | | | | tijd voor een fundamentele doordenking van |
| | dachten zelfs dat we het zonder konden | | | | de positie van het strafrecht, en met name |
| | stellen (...). Maar dat is verleden tijd. | | | | van politie en justitie, in het sociale beleid. |
| | | | 60 | | De strafrechtelijke wereld kan niet meer om |
| | Omdat de traditionele disciplinerende | | | | haar instrumentele normatieve functie heen. |
| 25 | | instituties (...) in vergaande mate zijn | | | | Daarvoor is de urgentie van het |
| | ontvoogd, is het strafrecht zo ongeveer het | | | | veiligheidsprobleem te groot. Maar de |
| | laatste, voor iedereen geldende normatieve | | | | oprechte roep om een veilige samenleving |
| | bolwerk van de Nederlandse samenleving. In | | 65 | | mag niet worden versmald tot een debat |
| | plaats van een perifere rol heeft het strafrecht | | | | tussen meer bevoegdheden eisende |
| 30 | | daardoor een centrale sociale functie | | | | commissarissen van politie en |
| | gekregen. De verboden van het strafrecht | | | | tegenstribbelende strafrechtjuristen. Ook |
| | vormen meer dan ooit de toetssteen voor de | | | | andere maatschappelijke organisaties (...) |
| | inrichting van de sociale orde (...). | | 70 | | zijn in het geding. De normatieve |
| | De onrust omtrent veiligheid leidt tot een | | | | uitgangspunten die achter het materiële |
| 35 | | roep om meer strafrechtelijke repressie. | | | | strafrecht schuil gaan, kunnen ook door |
| | Tegenover het geweld van de straat eist | | | | andere instituties worden gedragen. |
| | men navenant geweld van de staat (...). | | |
