Background image

terug

Diepzeedrama in de Atlantische oceaan

Vijf soorten diepzeevissen zijn tussen 1978 en 1995 bijna helemaal weggevist voor de kust van Canada. En niet eens allemaal met opzet, want drie van de vijf soorten hebben nooit op het ‘verlanglijstje’ van vissers gestaan; ze zijn bijvangst tijdens de jacht op andere vis.

Diepzeevissen komen voor op dieptes van 150 tot 1500 meter of meer, maar zijn het meest aan te treffen op een diepte van 300 tot 500 meter. Veel diepzeevissen groeien langzaam en bereiken de geslachtsrijpe leeftijd vaak pas na vele jaren. Twee van de met uitsterven bedreigde soorten werden vanaf 1985 niet meer commercieel gevangen. Uit onderzoek bleek dat ze beide in de jaren
1995 tot 2003 toch nog verder in aantal afnamen. Volgens berekeningen zal één van deze soorten binnen drie generaties zelfs helemaal uitgestorven zijn. Van de andere soort, de Macrourus berglax, zal dan nog maar 0,3 procent van de oorspronkelijke populatie over zijn.
De toestand van alle vijf soorten valt ruimschoots binnen de definitie "met onmiddellijk uitsterven bedreigd" die de wereldnatuurbeschermingsorganisatie IUCN hanteert: de afname van deze populaties bedraagt 80 procent of meer in drie generaties. Daarom zou de diepzeevisserij stevig aan banden moeten worden gelegd. De Europese Commissie wilde echter niet verder gaan dan een vangstreductie van 20 procent en de ministers van visserij maakten daar vervolgens 10 procent van.