Dit blijkt uit een onderzoek naar de opvoeding in Marokkaanse gezinnen in Nederland. Onderzoekster | ||
Trees Pels spreekt van een ’heimelijk matriarchaat’. Dat levert vooral de dochters meer bewegingsruimte | ||
op. Ze hoeven minder in huis te doen: huiswerk gaat voor. De moeders, ook de eerste generatie | ||
Marokkanen, hechten veel belang aan een goede schoolopleiding en staan niet negatief tegenover het | ||
5 | buitenshuis werken van vrouwen. „Niet dat ze het verschrikkelijk staat te pushen”, zegt Pels, „maar er is | |
vrijwel geen moeder die zegt: dat kan niet samengaan, blijf maar thuis. Dat is een duidelijke breuk met | ||
de traditie.” In het onderzoek zegt een van de oudere generatie moeders: „Ik heb veel geleerd van de | ||
oudste (van zeven kinderen, red.). Ik was toen onwetend. Ik heb haar uitgehuwelijkt, daar heb ik | ||
ontzettend veel spijt van gehad. Hoe kon ik haar dat aandoen. Zij heeft haar school niet afgemaakt. Ze | ||
10 | is nu gelukkig met haar man en kinderen, toch zit het me dwars. Ik dacht: dit doe ik nooit meer.” | |
Volgens Pels is het beeld dat Marokkaanse meisjes „bij het bereiken van de puberteit thuis worden | ||
gehouden en niet meer naar school gaan” gebaseerd op een situatie van jaren geleden. „Misschien wel | ||
gevoed door het feit dat je nu meer dan voorheen meisjes met hoofddoekjes op straat ziet. Sommigen | ||
associëren dat met onderdrukking. Maar dat is niet zo. Voor veel meisjes is het daardoor juist | ||
15 | makkelijker om de straat op te gaan, een opleiding te volgen en een baan te zoeken. Ze laten zien dat ze | |
geëmancipeerd zijn, maar ook een goed islamiet”. De meisjes ondervinden veel vooroordelen. Een | ||
veertienjarige havo-scholiere zegt in het onderzoek: „Op school heb ik een keer gezegd dat ik graag | ||
advocaat wilde worden. Toen zei de leraar dat dat voor Marokkanen moeilijk is en vooral als ik ook nog | ||
een meisje ben. Ik was erg kwaad en zei dat hij eigenlijk geen les mag geven, want hij demotiveert | ||
20 | meisjes om te studeren.” | |
(...) | ||
Zowel in Marokkaanse als Surinaams-Creoolse gezinnen zijn er veranderingen merkbaar in de | ||
opvoeding. Men koestert eigen waarden als respect, eerbaarheid (bij de Marokkanen) en beleefdheid (bij | ||
de Creolen) maar zoekt tegelijk aansluiting bij de Nederlandse samenleving. | ||
25 | Zowel de Marokkaanse als de Surinaams-Creoolse moeders maken zich zorgen over de discriminatie die | |
ze soms tegenkomen en over de negatieve beeldvorming van hun allochtone groep. Ze zijn bang dat | ||
vooroordelen de toekomst van hun kinderen nadelig beïnvloeden. Een Surinaams-Creoolse moeder van | ||
twee kinderen zegt: „Veel zwarte kinderen zijn teleurgesteld. Ze identificeren zich met Nederlandse | ||
kinderen, maar later blijkt dat ze minder goed aan de bak komen. Dan gaat het van kwaad tot erger. Ze | ||
30 | belanden in een crisis, gaan aan de drugs en dergelijke. | |
De kinderen moeten een beroep leren waarmee ze eventueel ook buiten Nederland kunnen werken.” |