Twee fragmenten uit het verslag van de pauselijke gezant Johannes van Marignolli over zijn
reis naar het hof van de Mongoolse groot-khan rond 1350
| 1 | Tegen het einde van het derde jaar na ons vertrek van het pauselijk hof verlieten wij Almalik | |
| 2 | en reisden wij verder tot aan de ’Cyollos Kagon’, wat zoveel betekent als ’door de wind | |
| 3 | opgeworpen zandheuvels’.Voor de Tartarentijd geloofde niemand dat de aarde hierachter | |
| 4 | bewoonbaar was of zelfs maar dat er nog land achter deze woestijn zou zijn.Maar de | |
| 5 | Tartaren zijn er met Gods toestemming en ten koste van een geweldige inspanning | |
| 6 | doorgetrokken en bevonden zich zo in wat door de filosofen wordt aangeduid als ’de hete en | |
| 7 | ondoordringbare zone’. En toch zijn de Tartaren haar overgestoken; en dat heb ik dus ook | |
| 8 | gedaan, twee keer nog wel. (…) Nadat wij deze woestijn doorgetrokken waren, kwamen we | |
| 9 | aan in Khanbalik, de hoofdstad van het Rijk van het Oosten. | |
| 10 | Wij bevoeren de Indische Zee tot Palmzondag en kwamen toen aan in Columbum, een van | |
| 11 | de beroemdste steden van Indië: de hele wereldproductie van peper komt hier vandaan. (…) | |
| 12 | Er is daar een kerk van Sint Joris, die toebehoort aan de Latijnse gemeenschap, bij welke ik | |
| 13 | verbleef. Ik heb deze kerk met prachtige schilderijen doen verfraaien en heb daar de heilige | |
| 14 | wet onderwezen. En nadat ik daar enige tijd vertoefd had, had ik het genoegen de prestatie | |
| 15 | van Alexander de Grote1) te overtreffen, toen hij zijn zuil oprichtte in Indië.Want ik plaatste | |
| 16 | als mijn gedenkteken en tevens grenspaal een steen in de hoek van de wereld tegenover het | |
| 17 | Paradijs en zalfde hem met olie. Het was een marmeren pilaar met een stenen kruis erop, | |
| 18 | bedoeld - jawel - om te blijven staan tot het einde der tijden. Het pauselijk wapenschild en | |
| 19 | ook het mijne stonden erop gegraveerd, met inscripties zowel in Indisch als in Latijns | |
| 20 | letterschrift. Ik wijdde en zegende dit gedenkteken in de aanwezigheid van een onafzienbare | |
| 21 | volksmenigte, en ik werd in een draagstoel of ’palankijn’ op de schouders van notabelen | |
| 22 | rondgedragen gelijk Salomo2). | |
| 23 | Tenslotte, na een jaar en vier maanden, nam ik afscheid van de broeders en in het besef | |
| 24 | schitterend werk te hebben verricht (…) reisde ik verder over zee naar Seyllan, een | |
| 25 | beroemde berg recht tegenover het Paradijs. En van Seyllan tot het Paradijs is, volgens wat | |
| 26 | de inboorlingen zeggen op grond van de overlevering van hun voorouders, een afstand van | |
| 27 | veertig Italiaanse mijlen; zodat, naar men zegt, het geluid van het vallende water uit de | |
| 28 | fontein van het Paradijs daar te horen is. |