terug
Ijzerexperiment
IJzer in de oceaan
Om het versterkt broeikaseffect tegen te gaan willen commerciële bedrijven ijzer
toevoegen aan de oceanen. Grootschalige ijzerbemesting zou de groei van
mariene algen bevorderen.
| In 1987 werd een onderzoek gestart in het noordoosten van de Stille Oceaan,
waar uitgestrekte ‘High Nutrient, Low Chlorophyl’ (HNLC) gebieden zijn te
vinden. In HNLC-gebieden zijn grote hoeveelheden nutriënten, zoals stikstof en
fosfor, aanwezig. Ook rond de Zuidpool zijn dergelijke gebieden gevonden.
Wanneer ijzer in de HNLC-gebieden wordt aangevoerd -door opwelling uit de
diepzee of door de wind- ontstaan gebieden met algenbloei, die met behulp van
satellieten kunnen worden waargenomen.
In laboratoriumexperimenten bleek de algengroei flink bevorderd te worden door
toediening van een ijzeroplossing. Men besloot te onderzoeken wat het effect
zou zijn van grootschalige bemesting van het oceaanoppervlak met oplossingen
van ijzersulfaat (FeSO4). Het eerste experiment vond plaats in 1993 en er zijn er
nu twaalf achter de rug. Steeds was het resultaat dat een algenbloei optrad, die
soms vele dagen aanhield.
Ecologen waarschuwen dat over de gevolgen van ijzertoediening in de oceaan
nog te weinig bekend is. |
