Een "vallende ster" is een meteoor, die tijdens het binnendringen in de dampkring
verbrandt en hierdoor een lichtend spoor trekt.
Soms is een meteoor zo groot dat deze niet geheel verbrandt en het aardoppervlak
bereikt. Bij een erg grote meteoor kan dan een krater met een diameter van wel honderd
kilometer ontstaan. Lang geleden is bij Mexico zo'n enorme meteoor met een snelheid
van 30 km·s-1 op het aardoppervlak ingeslagen. Vanwege de enorme massa is in dit geval
de invloed van de luchtwrijving op de snelheid bij het doorklieven van de dampkring te
verwaarlozen.
Bereken de snelheidstoename van de meteoor ten gevolge van de gravitatiekracht van de
aarde.