Een magnetodiode is een PIN-diode waarvan het bovenvlak en het ondervlak (zie figuur 4.1) van de
intrinsieke zone een speciale - voor elk vlak verschillende - behandeling hebben ondergaan.
Zo’n diode wordt gebruikt in een magnetisch veld.
In een experiment sluit men een magnetodiode in de doorlaatrichting aan op een spanningsbron.
Dwingt men de stroom door middel van een magnetisch veld om meer langs het bovenvlak te gaan
dan blijkt de weerstand van de diode groter te zijn dan wanneer de stroom gedwongen wordt me er
langs het ondervlak te gaan.
De I,V-karakteristiek van de magnetodiode hangt dan ook af van richting en sterkte van het
aangelegde magneetveld. In figuur 4.3 zijn de twee karakteristieken (a en b) getekend die op de
magnetodiode van toepassing zijn als het magneetveld een sterkte van 0,5 T heeft en in de situatie
van figuur 4.2 loodrecht op het papier staat.
Leg uit welke I,V-karakteristiek van toepassing is als het magneetveld het papier in gericht is.