Al sinds de oudheid zijn mensen geïnteresseerd in veroudering, en dan
vooral in het tegengaan daarvan. Uit een aantal onderzoeken is gebleken
dat naarmate weefsels van mensen ouder worden, het aantal mutaties
van het DNA toeneemt.
Cellen bezitten mechanismen om de voortdurend optredende DNA–
schade te repareren. Een cel met DNA-schade die niet meer effectief te
repareren is, gaat gewoonlijk over in een rustende toestand of tot
apoptose (geprogrammeerde celdood). In de afbeelding is dit in een
schema weergegeven.
|
Geef een ander voorbeeld van een exogene mutagene factor.