In de jaren vijftig deed de Amerikaan D.L. Gerlough onderzoek naar de
voetgangersveiligheid van wegen. Als er veel verkeer over een weg gaat, is er voor
voetgangers weinig gelegenheid om veilig over te steken.
Daarom stelde Gerlough de zogenaamde ‘veilige norm’ op. Een weg voldoet aan deze
veilige norm wanneer er zich gemiddeld elke minuut een gelegenheid voordoet om veilig
over te steken. Dat lukt alleen als het aantal auto’s dat per uur passeert onder een maximum
blijft. Dit maximum geven we hier aan met Nmax en is afhankelijk van de breedte van de
weg. Bij een brede weg duurt het oversteken langer dan bij een smalle weg. Voor wegen die
voldoen aan de veilige norm, betekent dit dat er bij een brede weg per uur minder auto’s
mogen passeren dan bij een smalle weg. Gerlough kwam tot de volgende formule:
Nmax = 8289,3 · (1,778 - log B) / B
In deze formule is B de breedte van de weg in meters.
Vanzelfsprekend is deze formule een model van de werkelijkheid. Met behulp van dit model
kunnen we enig inzicht krijgen in de veiligheid bij de aanleg van wegen.
Over een weg passeren in de spits 800 auto’s per uur.
Bereken in decimeters nauwkeurig hoe breed deze weg ten hoogste mag zijn zonder dat de
veilige norm wordt overschreden.