Verbranden van PVC in vuilverbrandingsinstallaties heeft nadelige gevolgen. Deze nadelige
gevolgen hangen onder andere samen met de vorming van HCl. PVC niet verbranden, maar
storten op vuilstortplaatsen is geen alternatief, omdat PVC niet biologisch afbreekbaar is.
Het storten leidt op den duur tot een enorme hoeveelheid afval.
Er bestaat nog geen economisch rendabel proces om PVC te recyclen tot bruikbaar nieuw
PVC. PVC verbranden en het gevormde HCl verder verwerken lijkt daarom voorlopig de
beste oplossing. In het vervolg van deze opgave komen twee verschillende processen aan de
orde waarin PVC wordt verbrand en het gevormde HCl verder wordt verwerkt.
Proces 1
Dit reeds lang bestaande proces maakt gebruik van vast koperoxide, CuO. In een reactor
laat men HCl bij 400 °C met CuO reageren. Bij deze reactie ontstaan onder andere
waterdamp en chloorgas. De vergelijking van de reactie is:
2 CuO + 4 HCl → 2 CuCl + 2 H2O + Cl2 (reactie 1)
Wanneer het grootste gedeelte van het CuO is omgezet, wordt het inleiden van HCl gestopt
en wordt lucht in de reactorruimte geleid. Bij de reactie die dan plaatsvindt, ontstaat weer
CuO. Tevens ontstaat chloorgas. De reactievergelijking is:
2 CuCl + O2 → 2 CuO + Cl2 (reactie 2)
Reactie 2 is een redoxreactie, waarbij CuCl als reductor optreedt.
Leg uit welke deeltjes uit CuCl (de koperdeeltjes of de chloordeeltjes of beide soorten
deeltjes) bij deze reactie als reductor optreden. Verwerk in je uitleg de
ladingsverandering(en) van de deeltjes.