Als het zuur in het papier met een base wordt geneutraliseerd voordat de inkt zich door het
papier heeft gevreten, gaat het papier langer mee. Dit effect wordt nog versterkt wanneer op
en in het papier een extra voorraad van die base wordt aangebracht. Men spreekt dan van
een alkalische reserve.
Bij een moderne ontzuringsmethode van papier, de bookkeepermethode, gebruikt men
magnesiumoxide. Bij deze methode wordt tevens het water uit het papier verwijderd.
Na de behandeling neemt het papier langzaam weer water op. Een deel van het
aangebrachte magnesiumoxide reageert met dit water en wordt omgezet tot
magnesiumhydroxide. Het magnesiumhydroxide lost gedeeltelijk op in het water in het
papier. In het papier ontstaat zo een verzadigde oplossing van magnesiumhydroxide, waarin
zich het volgende heterogene evenwicht heeft ingesteld:
Mg(OH)2 ? Mg2+ + 2 OH-
De evenwichtsvoorwaarde voor dit evenwicht luidt: [Mg2+][OH-]2 = Ks.
De evenwichtsconstante voor dit evenwicht wordt het oplosbaarheidsproduct genoemd en
staat vermeld in Binas-tabel 46.
Teveel vrije OH- ionen bevorderen, net als H+ ionen, de afbraak van cellulose in papier.
Daarom mag na de behandeling de pH van het papier niet te hoog zijn. De
bookkeepermethode voldoet aan die voorwaarde, omdat de pH van een verzadigde
oplossing van magnesiumhydroxide niet hoger kan zijn dan 10,4.
Bereken de pH van een verzadigde oplossing van magnesiumhydroxide (298 K).