“Ze zijn zeldzaam. Politici die hun gedachten helder en ordelijk op papier weten te zetten, vallen meteen op. En heten dan al snel ‘intellectueel’, alsof dat een kwaliteitsmerk is. Maar iedere politicus behoort, zoals iedereen die beroepshalve aan het politieke debat deelneemt, tot de kaste der intellectuelen. Binnen die kaste heb je kwaliteitsverschillen. Bolkestein scoort goed, want Bolkestein weet zijn gedachten helder en ordelijk op papier te zetten. Meer nog: Bolkestein heeft een wereldbeeld. Je zou hem haast een denker kunnen noemen. Uit zijn boeken en artikelen komt een overzichtelijke en complete filosofie naar voren. Hoewel, compleet? Bolkesteins complete wereldbeeld maakt een opvallend incomplete indruk. Het bestrijkt slechts de wereld van het nut, niet de wereld van de geest en de passie. De politicus Bolkestein leeft in een halve wereld. Het is een wereld waarin alleen maar gecalculeerd wordt, waarin alleen maar gekeken wordt naar opbrengsten. Een oer–Hollandse wereld van Droogstoppels en Binten. Een wereld waarin geen plaats is voor gepassioneerde denkers. Dat is Bolkestein dan ook niet. Althans, bijna niet. Een heel enkele keer raakt hij gepassioneerd: wanneer hij gepassioneerde denkers de toegang tot de politiek ontzegt. ” naar: Antoine Verbij, De halve wereld van Frits Bolkestein, uit de Groene Amsterdammer |
“Intellectuelen lieten zich gretig verleiden door totalitaire systemen, dis je ons nog maar eens op. Intellectuelen zien zichzelf te veel als profeten en koningen. Intellectuelen laten zich graag benevelen door hun eigen goeie bedoelingen. Allemaal volkomen waar, Frits. Het probleem is, Frits, dat je zelf met al je geleerde verwijzingen naar Plato een lachspiegel vormt van wat het publiek zich bij de gemiddelde intellectueel voorstelt. Je probeert de politicus in je te verdedigen tegen de intellectueel in je, meer niet. Je probeert de opportunist te verdedigen tegen de originaliteit. Je zei de intellectueel in je vaarwel en koos voor de politicus. Het lijkt me een voor de hand liggende keus. De politiek wordt goed betaald. Als intellectueel stelde je toch al niks voor.” naar: Gerrit Komrij, Hoe kunnen intellectuelen zo stom zijn?, uit NRC Handelsblad |