terug
Vraag 9
Dertig jaar na de veronderstelde ontmoeting van Raël met het buitenaardse
wezen, de vertegenwoordiger van de Elohim, wordt in NRC Handelsblad
geschreven over de opvattingen van deze Raëliaanse Beweging:
De Raëliaanse filosofie is gebaseerd op de openbaringen van de Elohim – ‘zij die uit
de hemel zijn gekomen’ – aan Raël. Tijdens een trip naar hun planeet werd Raël
voorgesteld aan ondermeer Jezus, Boeddha en Confucius. […]
De sekte omschrijft zichzelf als een ‘atheïstische, spirituele organisatie zonder
winstoogmerk’. De diepste wens van de Elohim is dat de mens zich bevrijdt van de
judeo-christelijke moraal […]
bron: Mark Duursma, NRC Handelsblad, Wij kwamen uit de hemel,7 januari 2003 |
Volgens de Raëliaanse Beweging lieten de Elohim, de buitenaardse scheppers,
de mensheid zelf vooruitgang maken. Maar ze onderhielden wel contact met de
mensheid via door henzelf uitgekozen en opgeleide profeten. Zo konden onder
andere Boeddha, Mozes, Jezus en Mohammed geleidelijk aan de mensheid
onderwijzen.
Elke boodschap die door profeten uitgedragen werd, was aangepast aan de
cultuur en het wetenschappelijke niveau van de tijd waarin de deze bekende
profeten leefden. Hoe onorthodox deze invalshoek ook is, hierdoor is wel
duidelijk waarom de verhouding tussen rede en religie voor elke historische
periode afzonderlijk bekeken moet worden.
Kenmerkend voor de klassieke islamitische wereld is bijvoorbeeld dat de
verhouding tussen rede en religie nauwelijks een probleem was.
Leg uit waarom de verhouding tussen rede en religie in de klassieke islamitische
wereld nauwelijks een probleem was en in welke periode die verhouding in de
christelijke wereld een probleem werd.
Geef vervolgens aan waarom volgens de Raëliaanse Beweging de verhouding
tussen rede en religie in de christelijke wereld een probleem geworden is.
