Examentrainers

Lees eerst onderstaande tekst.

Direct na de Tweede Wereldoorlog besloot de Engelse regering om een atoombom te ont- wikkelen. Wetenschappers beschikten daarvoor over natuurlijk uranium dat voor 0,7% uit het splijtbare U-235 bestaat en voor 99,3% uit het niet splijtbare U-238. In een atoombom zou het gehalte U-235 veel hoger moeten zijn. Natuurlijk uranium kan men echter wel in een kernreactor gebruiken om plutonium te maken. Dit plutonium is ook geschikt voor een atoombom. In 1947 werd in Windscale met de bouw van zo'n kernreactor begonnen. De reactor bestond uit een enorm blok grafiet. In het grafiet was een groot aantal kanalen geboord waarin aan de voorkant blikjes met natuurlijk uranium werden geduwd (zie de foto hiernaast). In de reactor werd niets gedaan met de energie die vrijkwam bij de kernreacties; die werd via luchtkoeling afgevoerd naar buiten.

Figuur 1 geeft schematisch de splijting van een U-235-kern weer.

figuur 1



tabel 1

absoptie door	aantal neutronen
grafiet	25
regelstaven	……
U-238	85
overige onderdelen	20