| 1 | | In 1976 was de Britse chemicus Bob Child bezig met het onderzoeken |
| 2 | | van voorwerpen uit het wrak van de Coronation. In het ruim van dit in |
| 3 | | 1691 gezonken oorlogsschip waren onder meer tientallen kanonskogels |
| 4 | | gevonden die met een cementachtige korst bedekt waren. Toen hij deze |
| 5 | | korst met een hamer kapotsloeg, begon een aantal kogels spontaan te |
| 6 | | gloeien. Daarbij begon het houten bureaublad waarop ze lagen, te |
| 7 | | roken. |
| 8 | | In 2001 onderzochten Child en zijn collega Rosseinsky dit verschijnsel |
| 9 | | opnieuw en kwamen tot de volgende verklaring. Nadat de Coronation |
| 10 | | was gezonken, roestten de ijzeren kogels in het zoute water als gevolg |
| 11 | | van een reactie met zuurstof en water bijna helemaal door. Hierdoor |
| 12 | | zetten de kogels uit waardoor ze een kleinere dichtheid kregen. De |
| 13 | | doorgeroeste kogels zakten geleidelijk weg in het zand op de zeebodem. |
| 14 | | Dit zand reageerde met de buitenkant van de kogels en vormde een |
| 15 | | luchtdichte korst. In de loop der eeuwen zette organisch materiaal, dat |
| 16 | | ook in de doorgeroeste kogels was ingesloten, het ijzerroest weer om tot |
| 17 | | ijzer. Doordat het volume dat door de korst was ingesloten gelijk bleef, |
| 18 | | ontstonden er holle ruimtes op de plaats waar het ijzerroest had |
| 19 | | gezeten. Toen de korst werd gebroken, drong lucht door in de holle |
| 20 | | ruimtes, met de hierboven beschreven gevolgen. |
| |
| naar: Nature |
|
