Background image

terug

Gelding van CAO's

De algemene gelding van CAO's

 Aan het algemeen verbindend verklaren van CAO's (AVV)* moest in 1994 maar
 eens een einde komen, vond minister Zalm. Niets ervan, zei toenmalig minister
 Melkert. De laatste kreeg zijn zin: ondanks een duidelijke passage in het vorig
 regeerakkoord, gebeurde er niets.Tot vreugde van de sociale partners.
5 De opdracht die de minister van Sociale Zaken via het eerste paarse
 regeerakkoord had meegekregen luidde: de afstand tussen de laagste, in collectieve
 arbeidsovereenkomsten (CAO's) overeengekomen lonen en het minimumloon was te
 groot en moest kleiner worden. "Dit zal worden bevorderd door het niet langer
 algemeen verbindend verklaren van CAO's", aldus de auteurs van het regeerakkoord.
10 Hij was minder dan drie maanden minister toen Melkert een nota schreef met als
 belangrijkste zin: 'De wet op het algemeen verbindend verklaren van CAO's wordt
 niet gewijzigd.'
 Tegenstanders van het algemeen verbindend verklaren waren er de afgelopen vier
 jaar evenwel nog genoeg. Ze bevonden zich vooral in de liberale hoek.
15 De voorstanders denken sterk te staan, want het zijn de partijen waaraan
 Nederland volgens velen het succes van het poldermodel te danken heeft: de
 werkgevers- en de werknemersorganisaties. "Het ter discussie stellen van AVV is
 gelukkig overgewaaid", stelt vice-voorzitter K. Roozemond van vakcentrale FNV.
 "Samen met het minimumloon vormt het algemeen verbindend verklaren de pijler
20 onder het poldermodel."
 De werkgevers zijn na aanvankelijke aarzelingen bij het SER-advies van 1992, nu ook
 volledig van het nut van AVV overtuigd. Dit jaar bleek de SER unaniem pro-AVV.


bron: NRC Handelsblad van 8 augustus 1998

* Met het algemeen verbindend verklaren van CAO's (AVV) wordt bedoeld dat de bepalingen van de CAO door de overheid geldig worden verklaard voor de hele bedrijfstak.
In desbetreffende bedrijfstak geldt de CAO dan ook voor niet-leden van de werkgevers- en werknemersorganisaties.