Geluid is een trilling in de lucht die door het gehoororgaan waargenomen wordt.
De intensiteit I van geluid wordt uitgedrukt in Watt per vierkante meter (W/m²).
Uit experimenten blijkt dat geluid met een intensiteit van een biljoenste (10-12) W/m² voor jonge mensen nog net hoorbaar is. Dit wordt de gehoorgrens genoemd. Het andere uiterste is de pijngrens; de intensiteit hiervan ligt rond de 10 W/m².
De geluidsintensiteit van het tikken van een horloge op een afstand van één meter komt ongeveer overeen met de gehoorgrens; het geluid van een opstijgend straalvliegtuig van nabij komt ongeveer overeen met de pijngrens.
Uit de intensiteit I leidt men een meer praktische grootheid af, het geluiddrukniveau L, volgens de formule:
L = 10 × log I/I0
waarbij I0 de geluidsintensiteit is die hoort bij de gehoorgrens, dus I0 = 10-12 W/m².
De eenheid van geluiddrukniveau heet decibel, afgekort dB, genoemd naar Alexander Graham Bell, de uitvinder van de telefoon.
Bereken de geluiddrukniveaus die horen bij de gehoorgrens en de pijngrens.