Flegr ging nog verder. Hij dacht dat Toxoplasma ook het gedrag van mensen kon
beïnvloeden. Daarom deed hij een persoonlijkheidstest bij 500 studenten. Bij deze test werd
onder andere de mate van activiteit en opvliegendheid bepaald. Vervolgens keek hij of ze
met Toxoplasma waren geïnfecteerd of niet.
Flegr deed daarna een onderzoek waarbij hij in het bloed van 200 geïnfecteerde personen de
concentratie antistoffen tegen de parasiet bepaalde. Hiermee kan vastgesteld worden hoe
lang geleden de personen besmet zijn. Hij vergeleek eerst de uitkomst van de
persoonlijkheidstest van pas besmette personen met een controlegroep van niet-besmette
personen. Vervolgens vergeleek hij de uitkomst van lang geleden en dus langdurig besmette
personen met dezelfde controlegroep. Hij vond meer persoonlijkheidsverschuiving bij de
langdurig besmette personen dan bij de pas besmette personen.
Flegr trok uit zijn laatste onderzoek de conclusie dat Toxoplasma verantwoordelijk is voor
de persoonlijkheidsverandering van besmette personen.
Leg uit dat de resultaten de conclusie van Flegr ondersteunen.