Elektrolytische bereiding van ammoniak bij 600 graden Celsius
| 1 | De Duitse chemicus Haber ontwikkelde in het begin van de 20e eeuw een proces | |
| 2 | waarin bij hoge temperatuur en druk én in aanwezigheid van een ijzerkatalysator | |
| 3 | ammoniak wordt gevormd uit waterstof en stikstof. Nog altijd worden de 100 miljoen | |
| 4 | ton ammoniak per jaar, die onder meer gebruikt worden als grondstof voor kunstmest, | |
| 5 | voornamelijk op deze manier geproduceerd. | |
| 6 | Twee Griekse chemici ontwikkelden een methode om bij gewone atmosferische druk | |
| 7 | waterstof en stikstof met elkaar te laten reageren in een elektrolyse-opstelling. | |
| 8 | Bij elektrolyse wordt steeds vaker gebruik gemaakt van vaste elektrolyten die ionen | |
| 9 | doorlaten. De onderzoekers wisten te bewerkstelligen dat bij temperaturen rond de | |
| 10 | 600 °C de waterstofmoleculen aan het oppervlak van de ene elektrode hun elektronen | |
| 11 | kwijtraken, waarna ze zich als positieve ionen door de vaste elektrolyt naar de andere | |
| 12 | elektrode begeven om daar te reageren met stikstof uit de lucht. Deze reactie is vele | |
| 13 | malen sneller dan die tussen neutraal waterstof en stikstof. Het is echter wel zaak om | |
| 14 | te voorkomen dat het eenmaal gevormde ammoniak weer ontleedt. Daarom werd | |
| 15 | alleen de bodem van de vaste elektrolyt heet genoeg gestookt om de reactie te laten | |
| 16 | plaatsvinden en werd de rest zorgvuldig buiten het fornuis gehouden. De ammoniak | |
| 17 | was zo te koud om terug te reageren. |