Examentrainers

In het slib op de oceaanbodem bestaat een alternatieve wereld van micro- organismen. Sommige van deze micro-organismen zijn bacteriën die kunnen leven in slib of grondwater waarin geen zuurstof aanwezig of beschikbaar is. Deze bacteriën, geobacters genaamd, ‘ademen’ ijzer en halen hun energie uit koolstofverbindingen. De geobacters gaan bijvoorbeeld groeien wanneer ze een 0,0010 molair azijnzuuroplossing toegediend krijgen. „De geobacters gebruiken ijzer (dat in slib voorkomt) zoals wij zuurstof gebruiken”, zegt professor Lovley. „Zij leven van roest en azijn. Want azijnzuur is een bruikbare energiebron. Azijn is vergelijkbaar met het voedsel dat wij eten en ijzer is vergelijkbaar met zuurstof.” Onderzoek heeft aangetoond dat met geobacters elektriciteit geproduceerd kan worden. Lovley's medewerkers zetten experimenten op waarbij grafietelektroden en vervuild slib uit de haven van Boston gebruikt werden. In het slib, dat zij op de bodem van een aquariumbak hadden aangebracht, staken zij een grafietelektrode; de andere grafietelektrode werd in het water erboven gehouden. Zij slaagden erin een klein lampje te laten branden. Volgens Lovley zetten de geobacters zich af op het oppervlak van de grafietelektrode in het slib. Daar breken de bacteriën de organische verbindingen in het slib af tot azijnzuur. Vervolgens verzorgen de geobacters een elektronentransport van het azijnzuur naar de elektrode. De stroomkring wordt gesloten door een draad naar de tweede grafietelektrode in het water. naar: Nature

Bereken hoeveel gram azijnzuur nodig is om 5,0 L van de azijnzuuroplossing (regel 6) te maken.