Tekstfragment
|
Ik denk dat Schabergs constatering dat het economisch belang in het
onderwijs buiten beeld is geraakt terecht is, maar zijn opvatting dat het
onderwijs zijn doel voorbijschiet met alle aandacht voor zelfontplooiing, vind ik riskant. Afgelopen dinsdag publiceerde het Maastrichtse Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt zijn jaarlijkse visie op de arbeidsmarkt voor de komende vijf jaar. Een studie theologie biedt de meeste kans op een baan. Wie voor een rechtenstudie kiest of voor informatica moet er ernstig rekening mee houden dat hij met deze bagage uiteindelijk niet aan de slag zal komen. Je hoeft niet langer dan tien jaar op de arbeidsmarkt rond te kijken om te ondervinden hoe snel het tij daar kan keren. Een gemiddeld mens loopt hier veertig jaar rond. Het onderwijs moet zich dus zeker bekommeren om het economisch belang van degenen die op het punt staan dit lange traject binnen te stappen. Maar ik zou dit invullen met het ‘bewust’ flexibel en weerbaar maken van leerlingen om veranderingen op te vangen en economisch voor zichzelf op te komen: tegenslagen leren overwinnen en leren hoe je nieuwe kansen creëert. Ik stel ook voor om dit belangrijke onderwijsdoel gewoon ‘zelfontplooiing’ te noemen, omdat de betekenis van dit woord deze lading dekt en omdat iedereen, ongeacht opleidingsniveau, het inmiddels wel kent. naar: reactie op ‘Onderwijs is er niet voor zelfontplooiing’, december 2011 |
Op welke manier moet enerzijds volgens de hoofdtekst en anderzijds
volgens het tekstfragment het economische belang van scholing inhoud krijgen?
Beschrijf beide manieren.
Gebruik voor je antwoord niet meer dan 45 woorden.
Bij deze vraag worden één of meerdere bijlagen gebruikt.
Bijlage: Onderwijs is er niet voor zelfontplooiing