Een van de meest bizarre Romeinse keizers was ongetwijfeld Nero. Sommige historici verdenken hem er zelfs van de grote brand van Rome (64 na Christus) te hebben aangestoken. Daar staat tegenover dat hij de stad in veel opzichten fraaier heeft herbouwd. Het pronkstuk was het Gouden Huis, het mooiste paleis van die tijd. Het paleis had een voorhal met een 35 meter hoog beeld van Nero en binnen de muren waren wijngaarden en weilanden waarin tamme en wilde dieren rondliepen. In de gastenzalen waren buizen aangelegd waardoor heerlijk ruikende parfums de zaal binnengelaten werden. Om aan de macht te blijven ging Nero heel ver. Hij liet zijn broer Britannicus, medekandidaat voor het keizerschap, vergiftigen. Ook zijn moeder was niet veilig voor hem. Omdat zij te veel macht kreeg, nodigde hij haar uit voor een pleziervaart op de Middellandse zee en liet vervolgens het schip zinken. Toen zijn moeder toch nog zwemmend de kust bereikte, liet hij haar doden door soldaten. Zelfs zijn vrouw Octavia moest het ontgelden: zij werd gedood op hun tiende huwelijksdag. Ook in zijn buitenlandse politiek leidde zijn machtswellust tot uitspattingen en oorlogen in Britannia en het Oosten. Het bovenstaande vormt een goede illustratie van de opvatting van Thomas Hobbes dat mensen een rusteloos verlangen naar macht hebben.
Welke verklaring geeft Thomas Hobbes voor het rusteloze verlangen van mensen naar macht?