Waanzin wordt sinds de Oudheid zowel positief als negatief gewaardeerd.
De Grieken zagen waanzin als een goddelijke wijsheid, vergelijkbaar met
hoe wij nu een briljant natuurkundige als Albert Einstein wel een ‘geniale
gek’ noemen. Maar de Grieken zagen waanzin ook als een hinderlijke
verstoring van de maatschappelijke en morele orde. En wij hopen
tegenwoordig een eventuele psychische stoornis zo goed mogelijk te
kunnen behandelen met therapieën of medicijnen, zodat de ‘waanzin’ snel
verdwijnt.
Als waanzin te maken heeft met emoties, dan kan de waardering van
waanzin gekoppeld worden aan de waardering van emoties.
In het debat over de waardering van emoties gaat het erom in hoeverre
emoties noodzakelijk zijn voor het leiden van een menswaardig bestaan.
Martha Nussbaum en Seneca denken daarover verschillend.
Waardeer jij waanzin positief?
Beargumenteer je antwoord met een uitleg in hoeverre waanzin volgens
jou noodzakelijk is voor het leiden van een menswaardig bestaan.
Geef daarbij aan of je het eerder eens bent met Seneca’s waardering van
emoties of met Nussbaums waardering van emoties.