Als een Nederlandse acteur in een Japans theaterstuk de emotie ‘amae’
zou moeten spelen, een emotie waar geen Nederlands woord voor
bestaat, zou dat dan kunnen lukken? Voor deze emotie zijn immers geen
voorbeelden uit je eigen cultuur te geven.
De taalkundigen Edward Sapir en Benjamin Whorf hebben een hypothese
over taal en emoties ontwikkeld.
Kan een Nederlandse acteur een emotie als ‘amae’ spelen als er in het
Nederlands geen woord voor bestaat?
Leg in je argumentatie uit of jouw standpunt wel of niet aansluit bij de
hypothese van Sapir en Whorf.