terug
Vraag 4
|
Het al dan niet ervaren van echte emoties bij het kijken naar film of
theater is het onderwerp van de paradox van de fictionele emoties.
In scripted-realityseries, waarin waargebeurde feiten worden nagespeeld,
wordt dit op de spits gedreven. In de succesvolle scripted-realityserie
Achter gesloten deuren is het voor de kijker niet meteen duidelijk dat het
om acteurs gaat. Actrice Anna Alba Franchin speelde een zwanger meisje
dat de ziekte hiv had opgelopen nadat zij was vreemdgegaan. Over haar
ervaringen zegt zij:
|
tekst 3
Toen die aflevering op tv kwam, was scripted reality nog niet heel bekend in
Nederland. Veel mensen dachten dat het een reality-serie was en wisten niet
dat ik acteerde. In de supermarkt stonden mensen achter mij te fluisteren: ‘kijk
dat is dat meisje met hiv’. Mijn oude baas stuurde me zelfs een sms’je om me
te feliciteren met mijn zwangerschap.
bron: Metro, 1 maart 2013
|
|
Stel nu dat de mensen in de supermarkt en Anna’s oude baas wel hadden
geweten dat ze naar scripted reality keken.
Hadden deze mensen dan wel echte emoties kunnen hebben?
Beargumenteer je antwoord door uit te leggen welke oplossing van de
paradox van de fictionele emoties volgens jou het best is, die van
Lamarque of die van Walton.
