terug
Vraag 4
Voor theaterregisseur Johan Simons
is de tragedie Macbeth een studie
naar geweld. Bij hem verandert het
toneel in een bloedbad, waarbij de
schouwburgbezoekers op de voorste
rijen onder de bloedspetters komen te
zitten. Volgens Simons is Macbeth het
zwartste stuk dat hij kent. Woede leidt
er onherroepelijk tot geweld. |
tekst 3
Geweld is in ons allen aanwezig. Macbeth is een gevecht tussen cultuur en
natuur, of liever de natuur spant samen met het menselijk geweld.
De schreeuw van uilen, het getsjirp van krekels, het gekras van raven. De
nacht van de moord woedt er een verschrikkelijke storm. Lady Macbeth ruikt
bloed. Paarden slaan stampend en hinnikend op hol en vreten elkaar op. De
woorden zijn ruw, grimmig, abrupt.
naar: tga.nl - Toneelgroep Amsterdam, Macbeth
|
|
Volgens Simons zijn woede en geweld natuurlijk, wat hij uitdrukt in de zin
′de natuur spant samen met het menselijk geweld′.
Volgens de filosoof Charles Taylor beschrijft Shakespeare de natuur in
Macbeth juist als ′onnatuurlijk′. In de nacht van de moord laat
Shakespeare paarden zich verzetten tegen gehoorzaamheid alsof ze een
oorlog wensen met de mensheid. Volgens Taylor geeft Shakespeare de
natuur juist onnatuurlijk weer om het afschrikwekkende karakter van de
moord aan te geven.
De filosoof Seneca schreef over het verschil in woede bij mens en dier.
Leg uit wat volgens Seneca het verschil is tussen woede bij de mens en
woede bij dieren.
Beargumenteer vervolgens in welk opzicht de opvatting van Seneca
aansluit bij de opvatting van Simons en in welk opzicht die aansluit bij de
opvatting van Taylor.