De meningen van Aristoteles en Nietzsche over de waardering van medelijden als emotie lopen sterk uiteen. Is medelijden in wezen egoïstisch, zoals Nietzsche beweert, of is medelijden een deugd die belangrijk is in de menselijke samenleving, zoals Aristoteles betoogt?
Leg uit waarom medelijden volgens Nietzsche egoïstisch is.
Beargumenteer vervolgens, met behulp van een concreet hedendaags
voorbeeld, in hoeverre je het met Aristoteles eens bent en in hoeverre met
Nietzsche.