Met Phineas Gage is het slecht afgelopen. Via twaalf ambachten en dertien
ongelukken overlijdt hij 12 jaar na het ongeluk in 1861 ten gevolge van een serie
epileptische aanvallen.
Het is de vraag hoe we op het leven van Gage moeten terugkijken. Moeten we
dat vooral zakelijk doen en bewondering hebben voor wat hij toch nog
gepresteerd heeft ondanks alle tegenslag? Of moeten we ons hem herinneren
als een tragisch persoon, met wie we vooral medelijden moeten hebben?
Over het hebben van medelijden met de medemens is door filosofen zeer
verschillend gedacht.
De Griekse filosoof Aristoteles bijvoorbeeld, ziet emoties als belangrijke morele
en vormende waarden, als deugden. In zijn opvattingen zijn deugden
noodzakelijk voor het vormen van een goed karakter, waardoor je een
volwaardig lid kunt zijn van de gemeenschap. In zijn boek ‘Retorica’ wijdt hij een
gedeelte aan de emotie medelijden. Volgens hem heeft medelijden vier
verschillende aspecten en moeten deze allemaal voorkomen om echt van
medelijden te kunnen spreken. Het is de vraag of al die vier aspecten in het
verhaal over Phineas Gage voorkomen.
Kun je vanuit de opvattingen van Aristoteles medelijden hebben met iemand als
Phineas Gage?
Beargumenteer je antwoord aan de hand van alle vier de aspecten die
Aristoteles bij medelijden onderscheidt.