Een Nederlandse schrijver vertelt wat hij meemaakt in Berlijn:
| Telkens als er een jongen op de Muur klimt, proberen ze hem eraf te spuiten maar de straal is meestal niet sterk genoeg. De eenzame figuur blijft staan, druipend tot op zijn botten. Geschreeuw, gejoel, het flitslicht van honderd camera's alsof de Muur doorzichtig is geworden, alsof hij er al bijna niet meer is. |