Background image

terug

Johan de Jong en syn meiwurkers

JOHAN DE JONG EN SYN MEIWURKERS FIERE RÊDINGSPLAN ÚT

1     It lytste ûltsje fan Nederlân, de stienûle,    sjen oft der in pear maatregels nommen
 driget yn Fryslân út te stjerren. Der binne wurde kinne. It soe bygelyks skele as der in
 noch mar tolve oant fjirtjin pearkes yn de tried oanbrocht waard oer de pealtsjes flakby
 provinsje. Foar Johan de Jong fan Oerterp, dé de dyk, sadat ûlen net mear op dy pealtsjes
 ûleman fan Fryslân, alle reden om in sitten geane. Miskien kinne oare pealtsjes wat
 rêdingsplan op te stellen. Ferline jier kaam er fierder fan ’e dyk ôfsetten wurde of kinne der
 mei in plan fan oanpak. peallen fan fiif, seis meter pleatst wurde,
2     “Oait wie de stienûle mei syn fûle giele sadat de ûlen folle heger oer it ferkear hinne
 eagen in bekende ferskining. Hy nestele yn fleane. Mear begroeiïng yn de foarm fan
 holle beammen, yn de holten fan boskjes en strûken soe ek helpe.”
 stobbewylgen en âlde apelbeammen of yn in Faker meane, sadat der folle minder mûzen
 hoekje fan in âld skuorke of souder. Sûnt de yn it hege gers sitte, sil neffens De Jong
 fyftiger en sechstiger jierren is de soarte hurd fanwege de hege kosten wol gjin opsje wêze.
 achterútgien”, seit Johan de Jong.5     Johan de Jong hat yn de santiger jierren
 “Jonge stienûlen hawwe in protte ynsekten de Wurkgroep Goudûlen Fryslân oprjochte.
 nedich. Troch de yntinsivearring fan de Yn 1975 wiene der noch mar acht
 lânbou en it massale gebrûk fan ynsektisiden briedpearen fan dy prachtige fûgel mei syn
 gie it sa’n fjirtich jier ferlyn dus mis mei de goudkleurige fearren, in dramatysk djiptepunt.
 stienûle. Mar sa njonkenlytsen binne der wer De Jong en de earste trije frijwilligers
 mear ynsekten en mûzen en wurdt it begûnen mei it pleatsen fan nêstkasten by
 leefgebiet foar de stienûle wer oantrekliker. It boeren. De Jong: “Kinst de measte boeren
 probleem is no folle mear dat der noch mar fiif wol mei arguminten oertsjûgje fan it nut fan
 isolearre populaasjes binne, dêr’t de lêste ûlen. It binne ommers mûzefretters. Mar
 pearkes libje: by De Lemmer en Boalsert, by fierwei de measte boeren fine goudûlen ek
 Harns en Sint Anne, yn de Lauwersmar en yn prachtige bisten. Se binne der grutsk op as
 Súdeast- Fryslân. Mar fan de eigen oanwaaks der in pearke yn de skuorre briedt.”
 fan dy fjirtjin pearkes kin de groei net komme.6     Dochs binne ûlen ek hiel lang ferfolge
 De populaasje is te lyts wurden om himsels troch de minske. Se waarden deamakke
 yn stân te hâlden. Jonge stienûlen fêstigje har omdat minsken se as spoeken, geasten of
 yn in rûnte fan op syn heechst trije kilometer ûnheilsboaden seagen. Opsetten goudûlen
 fan it âlderlik nêst. Dus dat sjit net op, yn brochten in soad jild op.
 tsjinstelling ta goudûlen, dy’t wol 25 kilometer7     “Meneer De Uil” fan “de Fabeltsjeskrant”
 útfleane kinne. Wy pleatse no hûndert hat in soad goeds foar it imago fan de ûle
 nêstkasten yn dy gebieten dêr’t noch dien”, laket Johan de Jong. “Pas doe’t se dat
 stienûlen foarkomme. En wy hoopje dan op programma útstjoerden waard de ûle by it
 ymmigraasje fan stienûlen út de grinsgebieten grutte publyk mear as in symboal fan wiisheid
 fan Fryslân dêr’t folle mear fan dy ûltsjes beskôge.”
 sitte.” De goudûle hat it yn Fryslân en Nederlân
3     Stienûlen hawwe neffens De Jong mar in oprêden. Der binne no yn Fryslân wer sa’n
 pear hûndert meter nedich om fretten te finen. 500 briedpearen en 2.000 yn de rest fan it lân.
 Dat boeren op har hiem in pear lytsskalige De Vogelbescherming Nederland jout de
 maatregels nimme neist it pleatsen fan Wurkgroep Goudûlen Fryslân gjin stipe mear,
 nêstkasten, biedt wer hiel wat kânsen op dy moat op eigen skonken as stichting fierder.
 útwreiding. “Moatst by in pleats wat Stipers binne dan ek wolkom.
 rommelhoekjes meitsje, âlde skuorkes,8     It is Johan de Jong syn grutste soarch as
 fruchtbeammen en stobbewylgen stean litte, lanlik koördinator fan dy wurkgroep, dat it
 hjir en dêr ris in pealtsje delsette dêr’t in frijwilligerswurk yn stân bliuwt en de oandacht
 stienûle op sitte kin. Ik siet ris yn in skûltintsje foar de goudûle net fersloppet. Benammen yn
 by sa’n nij pealtsje. En doe seach ik hoe’t in strange winters kinne in protte goudûlen
 stienûle dêr daliks sitten gie en begûn te omkomme fan de honger. In pear dagen
 jeien. Al sokke lytsskalige maatregels helpe. sûnder fretten is al genôch. Nije generaasjes
 Jo kinne, as der net genôch mûzen binne, in boeren moatte ek oertsjûge wurde fan it nut
 mûzeruter meitsje mei wat strie deryn, wat fan de soarch foar ûlen.
 minder faak de bermen meane by ûnferhurde Boppedat bestiet tanksij dy wurkgroep in
 paden en sleatten lâns en wat mear planten unike en effektive ynfrastruktuer foar álle
 en blommen kweke dêr’t in soad gaadlike ûlesoarten. It binne ommers deselde hûndert
 ynsekten - bygelyks ek nachtflinters - op Fryske frijwilligers fan de goudûlewurkgroep
 ôfkomme. Ik hoopje dat dit nije plan krekt sa dy’t no ek wer warber binne foar it behâld fan
 suksesfol wurdt as de maatregels dy’t wy foar de stienûle.
 de goudûle nommen hawwe.”9     “Wy moatte bliuwend elkenien motivearje
4     Net allinne de feroaring fan it lânskip en it dy’t mei de ûlen dwaande is, frijwilligers èn
 brûken fan fergif yn ’e lânbou hat de ûlestân boeren. Wy bringe in nijsbrief út yn in oplage
 in stik lytser makke. De Jong: “Ulen sitte altyd fan 12.000, wy leverje alle ynformaasje en de
 yn de top fiif fan bisten dy’t slachtoffer fan it nêstkasten fergees oan de boeren dy’t
 ferkear wurde. Der binne in pear knyppunten meiwurkje en wy hâlde om de trije jier in
 yn Fryslân: de Wâldwei by Garyp, de grutte lanlike ûledei. It soe it moaiste wêze as wy
 sneldyk tusken Beetstersweach en Nij Beets, lanlik ien grutte mienskiplike ûleferiening
 de dyk by Grou en de rotonde by De Jouwer. hiene mei aparte ôfdielingen foar elke
 Benammen goudûlen waarden op dy plakken ûlesoarte. Dan kinne wy ek ien tydskrift
 slachtoffer fan it ferkear. Ulen jeie sawat útjaan. Boppedat hâldst dan elkenien op ’e
 oardel meter boppe de grûn en kinne net sa hichte fan alle ûlen en foarkomst datst allinne
 hurd in oare kant út as der gefaar driget. Wy mar mei dyn eigen ûlesoarte dwaande bist.”
 binne no yn petear mei Rykswettersteat om te 
  
  Jelma Knol yn:
  Frysk tematydskrift nr. 8 (Natoer),
  juny 2004.