- In een encyclopedie staat over de bereiding van zink 1 onder ander het volgende:
- Zink is een metaal met een smeltpunt van 420 °C en een kookpunt van 907 °2 C.
- Zink is een van de meest op aarde voorkomende en meest toegepaste metalen;
- de aardkorst bevat naar schatting 100 g zink per ton (=1000 kg). Het
- voornaamste erts is sfaleriet (voornamelijk ZnS). Dit erts bevat kleine
- hoeveelheden lood, mangaan, ijzer, koper, cadmium en germanium. Een
- nevenproduct van de zinkwinning is zwavelzuur.
- De bereiding van het zinkmetaal bestaat uit een aantal opeenvolgende stappen.
- Allereerst wordt het sfaleriet gemalen. Vervolgens wordt dit door roosten (een
- reactie met zuurstof) omgezet in zinkoxide. Uit zinkoxide kan op verschillende
- manieren het metaal zink worden verkregen.
- Bij het thermische procédé laat men het zinkoxide bij hoge temperatuur reageren
- met koolstof. Daarbij ontstaan koolstofmono-oxide en zink. Door de hoge
- temperatuur is het zink in de gasfase. De zinkdamp wordt naar een kouder
- gedeelte geleid, waar het vloeibaar wordt. Het vloeibare zink wordt eens per
- etmaal afgetapt en in blokken gegoten. Het verkregen vaste zink is niet helemaal
- zuiver: het bestaat voor ongeveer 1,2 massaprocent uit andere metalen.
- Het meeste zink wordt verkregen met de elektrolytische methode. Daarbij laat
- men zinkoxide reageren met verdund zuur. De ontstane oplossing, die zinkionen
- bevat, wordt geëlektrolyseerd. De zinkionen reageren bij de negatieve elektrode:
- er ontstaat zeer zuiver zink. Bij de positieve elektrode ontstaan waterstofionen en
- zuurstof.
|
