| In de Middeleeuwen (ongeveer 1000 tot 1400 na Chr.) nam iedereen, als hij op bezoek ging, zijn eigen lepel mee. Deze diende voor vloeibaar voedsel, verder gebruikte men zijn of haar vingers. Lepels waren gemaakt van hout, tin en soms van koper. Tinnen lepels werden altijd 'gegoten': tin werd gesmolten en daarna in een vorm gegoten. Koperen lepels werden in die tijd niet gegoten, maar uit een plaat koper geknipt en daarna in de goede vorm geslagen. |