tekst 1
|
Marokkaanse vaders kom je niet tegen op de voetbalvelden Van onze verslaggeefster Ineke Jungschleger | |
| In het Rotterdamse buurthuis Frimangron discussiëren vijftig Marokkaanse jongeren over de vraag of het zin heeft hun ouders bij hun opvoeding te betrekken. Gooien jouw ouders ook altijd de uitnodigingen voor de ouderavond weg? Ja natuurlijk, in Marokko hebben de ouders niks met de school te maken. Wij moeten ze leren dat het hier anders werkt. De meeste jongens neigen naar de opvatting van Khalid Sinouh (22), keeper van FC Haarlem: | “Vanwege hun leeftijd is het heel moeilijk nog iets aan onze ouders te veranderen. Wij, de tweede generatie zullen het zelf moeten doen. Marokkaanse vaders zie je niet op de velden van de amateurclubs,” zegt Sinouh. Khalids eigen vader is een uitzondering, zegt hij. Zijn moeder trouwens ook. “Zij spreekt vier talen.” De Sinouhs kwamen uit de stad en niet van het platteland, zoals de meeste Marokkaanse gastarbeiders. Dat maakt een wereld van verschil. |
| Jonge asielzoekers Nijmegen
in staking ‘Wij weten nu wat vluchten betekent’ “Ik voel me verdrietig, onzeker en onveilig”, zegt Farida (17). Ze woont al drie jaar met haar familie in het asielzoekerscentrum in Nijmegen en nog steeds weten ze niet of ze in Nederland mogen blijven. De jongeren in het centrum zijn het spuugzat. Daarom zijn ze in staking. Twee maanden geleden werd er een Iraanse familie ’s nachts plotseling uit hun kamer in de voormalige kazerne gehaald en terug op het vliegtuig gezet. Sindsdien heeft Farida last van nachtmerries, omdat haar familie hetzelfde kan overkomen. De dokter in het centrum gaf haar slaappillen. In het centrum in Nijmegen zitten veel Iraniërs en die zijn ongerust omdat het ministerie deze week is begonnen met het terugsturen van asielzoekers uit Iran. |