Een vrouw vertelt:
| Voor mij is een uitkering heel normaal. Mijn moeder zou zich er vroeger over schamen, maar ik weet niet anders. Ik ben ermee opgegroeid. Wat dat betreft kan ik mezelf dus niet goed met mijn moeder vergelijken. Voor mij is het heel eenvoudig. Omdat ik een alleenstaande moeder ben, werk ik niet, dus vraag ik een uitkering aan. Ik schaam mij er niet voor. En wat de buren zeggen, doet mij niets. Geklets als ‘Ze werkt niet, heeft geen man en neemt toch een kind’, daar trek ik me niets van aan. |