Er wordt een overmaat magnesiumoxide gebruikt. Na afloop van de reactie bevatten de
vaten met boeken nog een mengsel van magnesiumoxide en perfluorhexaan.
Perfluorhexaan is zeer duur: het kost ƒ 200,- per liter. Het is dus van belang om zoveel
mogelijk van de gebruikte vloeistof terug te winnen, zodat het kan worden hergebruikt.
Men pompt het mengsel van magnesiumoxide en perfluorhexaan uit het vat. Het restant
perfluorhexaan dat dan nog in het papier zit, wint men terug door het perfluorhexaan te
laten verdampen en daarna te condenseren. Het magnesiumoxide blijft in het papier
achter.
Bij dit terugwinnen van het restant van perfluorhexaan wordt gebruik gemaakt van een
verschil in stofeigenschappen tussen perfluorhexaan en papier.
Van welk verschil in stofeigenschappen tussen perfluorhexaan en papier wordt gebruik gemaakt bij het terugwinnen van het restant van de vloeistof?