|
Men dacht in eerste instantie dat de concentratie van nitraationen en fosfaationen in
het zeewater bepalend was voor de groeisnelheid van de algen. Later werd ontdekt
dat in sommige gebieden de concentratie van ijzerionen de bepalende factor was voor
de groeisnelheid van de algen. Om de concentratie van de ijzerionen in het water te verhogen, hebben oceanologen als experiment een hoeveelheid FeSO4 aan het zeewater toegevoegd. Het experiment leek een succes. Door het toevoegen van het FeSO4 groeiden de algen sneller. De hoeveelheid algen was na twee weken verdrievoudigd en had naar schatting 400 ton koolstofdioxide extra uit de atmosfeer opgenomen. Uit berekeningen bleek echter dat het grootste deel weer bij allerlei levensprocessen vrij zou komen. Uiteindelijk komt slechts 20 ton van de 400 ton koolstofdioxide in de vorm van kalk definitief op de zeebodem terecht. |